Asielzoekerskind verhuist tien keer vaker

Kinderen van asielzoekers verhuizen gemiddeld tien keer zo vaak als een doorsnee kind in Nederland. In de tijd dat een kind in de opvang zit, verhuist het elk jaar wel een keer. Dat blijkt uit onderzoek van onder meer VluchtelingenWerk Nederland, Unicef en Defence for Children. Het rapport met de titel Ontheemd wordt donderdag aangeboden aan staatssecretaris Fred Teeven van Veiligheid en Justitie.

Slecht voorbereid op verhuizing

Asielzoekerskinderen zijn meestal slecht voorbereid wanneer ze moeten verhuizen, deze wordt vaak pas kort van tevoren aangekondigd. De overheid beslist erover en voor ouders is het moeilijk hun kinderen te begeleiden bij de negatieve gevoelens die de verhuizing oproept. „Juist door de onzekere situatie en de omzwervingen die asielzoekerskinderen achter de rug hebben, is het van groot belang dat ze in een stabiele en veilige situatie terechtkomen”, zo staat in het rapport.

Soms blijken kinderen na de derde of vierde verhuizing niet meer in staat om zich überhaupt nog ergens te hechten. Bovendien leiden de verhuizingen tot onnodig veel stress, naast de spanning die samenhangt met de asielprocedure.

Kamervragen

Vanuit de Tweede Kamer zijn er meteen vragen aan Teeven gesteld over de kwestie. „De ChristenUnie wil dat het gesleep met asielzoekerskinderen tijdens de asielprocedure stopt”, aldus Kamerlid Joël Voordewind. „Er zijn mij verschillende schrijnende situaties bekend waarbij families met jonge kinderen, die geworteld zijn in hun eigen gemeente, eigen scholen, vriendjes en vriendinnetjes zomaar moeten vertrekken naar een voor hen onbekende situatie. De onduidelijkheid die voor hen bestaat of ze mogen blijven of moeten vertrekken is al erg genoeg. Vaak verhuizen is schadelijk voor het kind en mogelijk in strijd met het kinderrechtenverdrag. “

Kamerlid Khadija Arib van de PvdA maakt zich ook grote zorgen en vraagt of Teeven het ook niet ‘extreem belastend’ vindt voor de kinderen om in een periode die al bol staat van veranderingen en onzekerheid steeds opnieuw gedwongen de woon- en verblijfplaats te moeten verlaten.